Jacobine van Dijk vormde met haar vader en oudste zus een drie-eenheid binnen Vandyck bed- en badgoed. Totdat haar zus ziek werd en overleed. Als algemeen directeur is ze nog in de leer, vindt ze zelf. Aan de andere kant: "Ik ben wel een Van Dijk. Wij hebben een natuurlijk zelfvertrouwen", vertelt ze tegen MKB-Nederland.
Jacobine van Dijk.
Op haar twitteraccount noemt Jacobine van Dijk (43) zich nog steeds "jongste bediende in een familiebedrijf", terwijl ze inmiddels algemeen directeur is van bed- en badgoedproducent Vandyck, actief in veertig landen. Dat heeft te maken met haar 76-jarige vader, die nog altijd actief is in het bedrijf. En met haar acht jaar oudere zus Jolien, die twee jaar geleden overleed aan kanker. "Zij was tot de diagnose, negen maanden eerder, algemeen directeur én degene die ik altijd opzocht voor raad." In de werkkamer van haar vader, waar het interview plaatsvindt (hij is golfen), staat een foto van haar zus in de kast.
Maar goed, ze kan er ook niet omheen dat zij voor het personeel en de buitenwacht nu de directeur is. Al heeft ze nog altijd het gevoel dat ze in de leer is bij haar vader. Want ze was weliswaar al werkzaam in het bedrijf, maar het was niet gepland dat ze op de directeursstoel terecht zou komen.
Hoe heeft u die periode met uw zieke zus beleefd?
"We wisten al snel dat die geen goed einde zou krijgen. Na de diagnose en de eerste periode in het ziekenhuis is mijn zus nooit meer op de zaak geweest. We hebben haar kantoor zo gelaten, niets aangeraakt, tot na haar overlijden. Ze heeft tot het einde toe nog mailtjes doorgestuurd, maar kon het niet meer opbrengen om de zaak en de werknemers te zien. Wij hebben ons naar haar gevoegd. Voor mij was ze alles. Altijd vrolijk en geïnteresseerd. Vaak ging ik even bijpraten, dan aten we koekjes die ze in een la had."
"Mijn zus was alles voor mij"
De familie groeide nog meer naar elkaar toe in die periode. Haar ouders ontfermden zich over de drie puberzoons van haar zus. Middelste zus Aliëtte kwam over uit de Verenigde Staten, waar ze werkte en met haar gezin woonde. Ze bleef definitief en woont nu met haar gezin op 500 meter van het ouderlijk huis in Hilversum. Van Dijk zelf woont met haar gezin nóg dichterbij: op 100 meter afstand.
De dood van haar zus heeft haar blik op het leven veranderd, zegt Van Dijk. "De onbezorgdheid die ik had, is weg. Vroeger kon ik van huis gaan en me helemaal op de zaak storten, zonder nog één moment aan thuis te denken. Dat is nu niet meer zo, omdat ik besef wat ik kwijt kan raken. Ik laat me ook minder gaan in gezelschap. Normaal ben ik de gangmaker, tegenwoordig blijf ik wat meer op de achtergrond."
Lees hier het complete artikel op MKB-Nederland.