De Indiase ontwerpster Sachi Tungare verzamelde met de hand vijf kilo sigarettenpeuken om haar kleurrijke Jugaad-collectie vazen en schalen te kunnen maken.
De collectie, die onderdeel vormt van het Rethinking Plastic-project van de Dutch Design Week, bestaat uit 10 objecten die vervaardigd zijn van het cellulose acetaat uit 300 sigarettenfilters.
Het doel van de ontwerpster is om de aandacht te vestigen op het vrij onbekende feit dat sigarettenpeuken tot de meest vervuilende producten ter wereld behoren, waarvan er jaarlijks zo’n 4,5 biljoen worden weggegooid.
“Ze bestaat voornamelijk uit plastic cellulose acetaat en een papieren wikkel, naast vele schadelijke toxische stoffen en chemicaliën die zo in het milieu terechtkomen,” vervolgt ze.
“Deze filters van cellulose acetaat doen er lang over om af te breken en zelfs dan worden ze afgebroken tot microplasticdeeltjes die nog tot vele jaren daarna in het milieu aanwezig blijven.”
Cellulose, afkomstig uit houtpulp, wordt via een chemisch procedé (acetylatie) in cellulose acetaat omgezet. Dit wordt vervolgens tot vezels gesponnen die worden gebruikt voor het produceren van sigarettenfilters.
In een poging dit in overvloed aanwezige materiaal een tweede leven te geven, ging de ontwerpster persoonlijk op pad om peuken te verzamelen, toen ze als uitwisselingsstudent studeerde aan de Design Academy in Eindhoven.
“Dit was ook een manier om te bepalen hoe het gesteld is met de kennis over dit type afval bij het grote publiek,” voegt ze eraan toe.
“Er kwamen mensen op mij af om te vragen waarom ik dit deed en dat leidde weer tot gesprekken met mensen van alle leeftijdscategorieën. De conclusie was dat mensen zich onvoldoende bewust zijn van dit probleem.”
Eenmaal terug in India, waar zij industrieel ontwerp studeert aan het Srishti Institute in Bangalore, vroeg zij medestudenten om hun afgedankte peuken te verzamelen. Binnen een paar maanden had ze potten vol sigarettenpeuken verzameld.
Deze werden samengevoegd en gebruikt als grondstof voor de stukken uit de Jugaad-collectie.
“Het materiaal is grondig gereinigd met milieuvriendelijke middelen en daarna vermengd met kleurstoffen en water, waarna het in mallen is gegoten,” legt Tungare uit.
“Zodra cellulose acetaat met water in contact komt, wordt er een bezinksel gevormd. Dit betekent dat een deel hiervan in de mal uithardt. Het overgebleven water wordt vervolgens weggedaan, waardoor de vloeiende, organische vormen ontstaan die zo kenmerkend zijn voor deze collectie.
De naam van de collectie, Jugaad, is afkomstig uit het Hindi, en nagenoeg niet te vertalen. De term verwijst naar het oplossen van een probleem op een geïmproviseerde maar tegelijk ingenieuze manier met beperkte middelen.
Met dit in gedachten hoopt Tungare haar project op te kunnen schalen door samen te gaan werken met een recyclingbedrijf dat sigarettenpeuken inzamelt bij lokale restaurants en cafés.
“Ze kunnen omgevormd worden tot verschillende objecten. Er zijn dus redelijk wat toepassingsmogelijkheden,” legt ze uit. “Ze kunnen bijvoorbeeld worden omgevormd tot vazen, pennenhouders of zelfs lampenkappen.”
Het project werd onlangs gepresenteerd als onderdeel van het project Rethinking Plastic, dat werd gelanceerd in het kader van de Dutch Design Week. De komende twee jaar zullen er presentaties, workshops en tentoonstellingen worden gehouden die gericht zijn op het tot stand brengen van een nieuwe kijk op de productiecyclus van dit materiaal.
In het kader van dit project live-streamde Dezeen een interview met Hakan Nordin, hoofd duurzaamheid bij de Zweedse vloeren fabrikant Bolon, over de manieren waarop plastic bij kan dragen aan het oplossen van klimaatverandering.
Als mediapartner van de Dutch Design Week 2020 verzorgde Dezeen ook een virtuele tour van het evenement, evenals vijf gesprekken met aankomende ontwerpers.
Bron: Dezeen