Afgelopen week vierde BNS Crisp, beroepsvereniging voor de Nederlandse stylist, haar tienjarig jubileum. In onderstaand interview zijn de drie voorzitters van de vereniging aan het woord.
V.l.n.r.: Carin Frijters (huidige voorzitter BNS Crisp), Yvonne Kleber (tweede voorzitter Crisp/BNS Crisp) en Marie-Gon (eerste voorzitter Crisp). Foto: Keesnan Dogger
Marie-Gon: ‘Een jaar of elf geleden raakte ik op een online forum in gesprek met vakgenoten. Iemand opperde om ons te organiseren. Yes, goed idee! We vatten de koe bij de horens, gingen met het groepje vakgenoten om tafel en gaven zonder (al te) veel denkwerk het startsein voor de vereniging. In die eerste periode probeerden we zoveel mogelijk stylisten te mo-biliseren. Met succes! Tijdens een eerste bijeenkomst op de Woonbeurs in de RAI kwamen er zo’n 200 stylisten opdagen. En echt, op die eerste dag kregen we al 62 aanmeldingen voor onze nieuwe vereniging. We waren euforisch! Deze vliegende start was meer dan we hadden durven dromen. De discussie ging toen erg over onze positie in de branche. Hoe verhoudt ons werk zich ten opzichte van dat van architecten en ontwerpers en hoe maken we dat kenbaar? Het beroep stylist was upcoming. Wat doen stylisten nu eigenlijk? was een veelgehoorde vraag. Die toegevoegde waarde is nu gelukkig meer dan duidelijk. Met de kanttekening dat de ene stylist de andere niet is. Er zijn nog steeds wannabe-stylisten die een sticker op de auto plakken en zeggen dat ze stylist zijn.’
Carin: ‘Dat is het nadeel van een vrij beroep. Daar zit de complexiteit. De hele beroepsgroep heeft last van een slechte ervaring met één stylist.’
Marie-Gon: ‘Ja, na een mindere ervaring met een tandarts kies je voor een ander. Na een mindere ervaring met een stylist denken mensen dat het niets is. Zo’n stylist staat dan voor de hele beroepsgroep.
Yvonne: ‘Dat komt ook omdat we een relatief jong beroep hebben. Vanaf de jaren ’60 kwam modestyling langzaam op. Pas in de jaren ’90 kwamen de eerste interieurstylisten in beeld. Artemis is daarop ingesprongen door in 1994 een interieurstylistenopleiding te starten. Dan zie je dat zo’n vak nog moet groeien. Maar in de afgelopen tien jaar heeft een evolutie plaatsgevonden. Het niveau is aanmerkelijk hoger geworden.’
Carin: ‘En het bestaansrecht wordt alleen maar duidelijker. De consument heeft weinig tijd. Voor zakelijke klanten geldt hetzelfde.’
Marie-Gon: ‘Het verdienmodel van veel stylisten moet wel nog onder de loep genomen worden. Een stylist moet helder hebben dat zijn of haar advies de basisdienst is. Veel stylisten echter, geven gratis advies en halen hun verdiensten uit de marges die ze krijgen op de verkoop van producten. Dat is ook niet goed voor de uitstraling van ons vak en het erkennen van onze expertise.’
Yvonne: ‘Daarom hebben we WOW in het leven geroepen.’ Dit initiatief -voluit Way Of Working- realiseert een positieve samenwerking tussen stylisten en woonondernemers. Met de zeven vuistregels volgens de WOW halen beide partijen het maximale uit de samenwerking. (Ga voor meer informatie naar www.bnscrisp.nl)
Marie-Gon: ‘Het moet in ons vak draaien om kwaliteit, creativiteit en professionaliteit. Daarom hebben we een keurmerk in het leven geroepen.’
Carin: ‘De beroepsvereniging is op een spontane en organische manier gestart. Dan zijn er onderweg momenten van bezinning. We kwamen tot de ontdekking dat er goed nagedacht mocht worden over het feit dat het een vrij beroep is. Hoe waarborg je kwaliteit? Van daaruit is het initiatief ontstaan om een lat neer te leggen. Een lat waar iedereen naar moet streven.’’
Yvonne: ‘Het meest ideale zou een certificeringsorgaan buiten de vereniging zijn. Ik vind dat dat er moet komen.’
Marie-Gon: ‘We blijven zoeken naar het meest ideale pad. Van die 62 stylisten van het eerste uur naar een organisatie voor alle stylisten in Nederland.’
Yvonne: ‘In het begin heeft Marie-Gon echt op de barricades gestaan. Iedereen kende Marie-Gon en Crisp. Zij heeft de beroepsvereniging op de kaart gezet. Wat dat betreft kwam ik in een gespreid bedje terecht.’
Marie-Gon: ‘Jij kwam precies op het juist moment. Ik voelde dat het tijd was voor professionalisering en dat heb ik niet in de vingers.’
Carin: ‘Jij was de energie. De pionier die de basis heeft gelegd.’
Marie-Gon: ‘Klopt, ik ben echt een type voor op de barricade. ‘We zijn er. Sta open voor ons.’ Dat was mijn boodschap. Yvonne heeft de basis verstevigd en een differentiatie onder de leden aangebracht. Niet iedereen kon meer zomaar lid worden. Je moest op zijn minst ingeschreven zijn bij de KvK en een eigen website en portfolio hebben. In het begin hadden we veel contact. Toen werden onze verschillen nog duidelijker. Haha, had Yvonne het over onze statuten, terwijl ik bij wijze van spreken niet eens dat ze er waren! Het is mooi om te zien dat we met onze verschillende personalities op het juiste moment instappen en de vereniging verder brengen.’
Een foto uit het magazine, wat speciaal voor het tienjarig jubileum gecreëerd is.
Yvonne: ‘Het boekje waarin ik nieuwe plannen noteerde, heb ik nog steeds.’
Marie-Gon: ‘Met dat boekje maakte je indruk. Het viel op omdat het van gebruikt papier was gemaakt. Een klein detail, maar je had me! Vervolgens bestookte je me met vragen. Hebben jullie daar al over nagedacht? Is er een portfolio? Je liep over van de ideeën. Ik mis veel dingen die jij wel hebt. Jij hebt de vereniging naar een hoger niveau gebracht.’
Yvonne: ‘We waren het zo zat dat mensen zeiden dat we kussentjesleggers zijn. Daar had ik het echt mee gehad. Het is een professie!’
Carin: ‘Onze programmering heeft het vakgebied op een hoger niveau gebracht. Natuurlijk zullen er altijd miskleunen zijn, maar daar moeten we de focus niet op hebben.’
Yvonne: ‘De bedrijven komen nu naar ons, dat zegt genoeg. Ik was content met hoe ik de vereniging had neergezet, maar besefte zo’n twee jaar geleden dat ik ook weer ruimte moest geven aan een nieuw iemand. Ik merkte dat de vereniging nieuwe energie nodig had.’
Marie-Gon: ‘Hoe verschillend we ook zijn, we hebben gemeen dat we alle drie op het juiste moment kwamen. Carin is een type dat meer naar het grote geheel kijkt.’
Carin: ‘Het programmeren is een van de belangrijkste rollen van de vereniging. Het is aan ons om de stylist verder te brengen in het vak. Er zijn stylisten die denken dat we een soort uitzendbureau zijn. Ja, dat er soms een commerciële klus uit het lidmaatschap rolt, is een mooie bijkomstigheid. Maar nee, dat is niet onze corebusiness. Het is een bonus!’
Yvonne: ‘Je ziet dat een aantal leden consumentengedrag vertonen. Wat krijg ik voor die € 250,- die ik elk jaar afdraag?
Carin: ‘Wanneer leden in de afgelopen vijf maanden aan alle programmeringen hadden deelgenomen, hadden ze € 670,- voordeel behaald. Natuurlijk kun je niet aan alles meedoen -je moet tenslotte ook werken tussendoor- maar even voor de mindset. Eigenlijk was direct na mijn start duidelijk dat er ledengroei nodig was. Naast de stylisten met vlieguren zijn ook studentleden welkom om zich bij ons aan te sluiten, Ons ledenbestand bestaat voornamelijk uit stylisten tussen de 30 en 54 jaar. Ik geloof in het meester-gezel principe; een wisselwerking tussen een ervaren stylist en een starter is voor allebei van toegevoegde waarde. Maar ook in het gezel-meester principe. Daarnaast ligt de focus op groen. Er is geen leefomgeving meer waar geen groen in voorkomt. Dé reden om daar een programmering omheen te bouwen en ook andere doelgroepen aan te spreken. Nederland heeft veel meer interieurstylisten dan dat wij leden hebben. Ik heb niet de illusie dat we deze stylisten allemaal bereiken, maar we proberen het wel. De overlap tussen domeinen wordt steeds groter. Afgelopen weekend kocht ik Bazaarmagazine. Wordt er op de cover aandacht besteed aan mode én interieur! Blurring is aan de orde van de dag.
Meer informatie:
BNS Crisp
info@bnscrisp.nl
www.bnscrisp.nl