Tijdens de onlangs gehouden Dutch Design Week (DDW) in Eindhoven presenteerde meubelontwerper Ruben van Megen twee nieuwe ontwerpconcepten en vier nieuwe producten waaraan hij het afgelopen jaar werkte. Het werk dat getoond wordt, geeft weer wat de ontwerpfilosofie van Ruben is: het ontwerpen in meerdere lagen aan de hand van verhalen en onderzoek. Voor de presentatie tijdens de DDW koos Ruben er dan ook voor om de stukken te presenteren in kisten. "Als verborgen kostbaarheden die een podium krijgen", laat hij weten.
Ruben toonde een nieuwe stoel die de naam Antimacasssar III mee heeft gekregen. Deze is geïnspireerd op én gemaakt van de antimakassar, het gehaakte kleedje dat in vervlogen tijden het zitmeubilair beschermde tegen vette haren en handen. Rond 1900 werden voor het eerst de rug- en armleuningen met de kleedjes afgedekt, ter bescherming tegen de haarolie Macassar. Toen rond 1950 de Brylcreem oprukte werden opnieuw talloze antimakassars gehaakt om het meubilair te beschermen. Ruben blaast nu, voor de derde keer, nieuw leven in het gebruik van de antimakassar.
Het beschermen van de meubels door ze af te dekken fascineert Ruben. Het tast de esthetiek van het ontwerp aan dat door de oorspronkelijke ontwerper zorgvuldig is uitgedacht en druist in tegen het rechtvaardigheidsgevoel van Ruben. “Daarnaast vraag ik me af wat beschermen inhoudt. Is onze westerse maatschappij niet té gericht op het beschermen waardoor je vergeet te genieten van het leven zoals het is? Hoe erg is het eigenlijk om een risico te nemen als daar vrijheid tegenover staat”, aldus Ruben. Hij vertaalt deze gedachten in een stoel, gemaakt uit massief gegoten brons. Het frame dat is blootgesteld is zichtbaar aangetast. De rugleuning waarop de antimakassar rust is volledig intact.
Ook nieuw is de stoel The Cord Connection. Deze is volledig gemaakt uit perstouw, het polypropyleen touw dat gebruikt wordt om hooi en stro bij elkaar te binden. Dit perstouw is een afvalproduct uit onder andere de paardenhouderij, die in Nederland genoeg touw verbruikt om jaarlijks zeven keer rond de wereld te gaan.
Deze afvalstroom intrigeert Ruben. Hij onderzocht of er een nieuw product kon ontstaan uit een enkel afvalproduct dat betekenisloos lijkt te zijn. Na technisch onderzoek maakt Ruben nu hard materiaal van het perstouw voor de stabiele basis en combineert dit met de oorspronkelijke (flexibele) vorm. Het ontwerp is een studie en Ruben is voornemens om het door te ontwikkelen.
De collectie Café 6116 wordt, naast de al bestaande tafels, uitgebreid met een ronde eettafel en vloerelementen gemaakt uit Perzisch tapijt. De vloerelementen zijn voor Ruben van Megen een eerste uitstapje naar producten voor de interieurarchitectuur. De elementen kunnen ingelegd worden. De collectie Café 6116 is geïnspireerd op én gemaakt van Perzische tafellopers. Ferdinand Bol en Rembrandt van Rijn legden ze al vast in de 17e eeuwse portretten van hooggeplaatsten. In de vroege 20e eeuw, rukte de Perzische tafelloper op naar het modale huishouden om vervolgens bijna volledig te verdwijnen.
De stukken in de collectie bevatten daadwerkelijke Perzische tapijten.
Ruben gebruikt voor zijn meubels tapijten die vaak jarenlang getuige zijn geweest van alles wat er gebeurde in het leven van de eigenaar. De tand des tijds heeft ze gekarakteriseerd en verfraaid. Doordat Ruben de tapijten hergebruikt en de tijd stopzet door ze te verstenen, worden de herinneringen en geheimen voor altijd bewaard. De littekens die zichtbaar blijven vormen het bewijs van een vorig leven.
Meer informatie:
Ruben van Megen
info@rubenvanmegen.nl
www.rubenvanmegen.nl