De Europese bouwsector is klaar voor een bescheiden herstel in 2025 na een moeilijk jaar dat werd gekenmerkt door een productiedaling van 2% in 2024. Het totale bouwvolume in de EU zal naar verwachting met slechts 0,5% groeien. Ondanks het sombere sentiment onder aannemers en aanhoudende tekorten aan arbeidskrachten, wijzen de stijgende huizenprijzen en een geleidelijke stabilisatie van het aantal bouwvergunningen op een mogelijk keerpunt. Het herstel van de sector zal ook worden aangedreven door een structurele verschuiving naar renovatie- en duurzaamheidsprojecten, naast een aanhoudende groei van de investeringen in infrastructuur, gestimuleerd door de herstelfondsen van de EU en de energietransitie.
Foto: Dreamstime.
De arbeidsmarkt blijft een beperking voor de sector. Hoewel het percentage werkgevers dat melding maakt van een tekort aan arbeidskrachten sinds 2023 is gedaald, blijft dit een belangrijke uitdaging als gevolg van de vergrijzing van de beroepsbevolking en de trage invoering van industrialisering en digitalisering om de efficiëntie te verbeteren. Ook de vraag is zwak, met aannemers die nog steeds te kampen hebben met tegenvallende orderportefeuilles. De stijgende huizenprijzen, die in 2024 een recordniveau bereikten, bieden echter een sprankje hoop. Bestaande en nieuwe huizen zijn substituten en naarmate het prijsverschil tussen beide kleiner wordt, zou de woningbouwactiviteit weer kunnen toenemen. Nederland onderscheidt zich als een markt waar de prijzen van bestaande woningen nu hoger zijn dan die van nieuwbouw, wat een gunstig klimaat schept voor ontwikkelaars om de prijzen te verhogen en de gestegen kosten te dekken.
Weinig bouwers in de EU zijn van plan om de prijzen aanzienlijk te verhogen, met een opmerkelijke terughoudendheid in Duitsland en Frankrijk. Daarentegen worden hogere prijsstijgingen verwacht in markten als Nederland, Polen en Turkije, waar inflatiedruk of een verbeterende vraag dergelijke bewegingen ondersteunen. In de infrastructuursector, die minder gevoelig is voor economische schommelingen, wordt een gematigde groei verwacht. Investeringen in energienetwerken, digitale infrastructuur en waterbeheer ondersteunen deze veerkracht, waarbij Spanje en Polen aanzienlijk profiteren van herstelfondsen van de EU en uitgestelde projecten.
Het hersteltraject verschilt sterk van land tot land. Duitsland, de grootste bouwmarkt van de EU, blijft stagneren en kampt met vijf opeenvolgende jaren van nulgroei of negatieve groei. Spanje en Turkije daarentegen kennen een dynamischer herstel, aangedreven door respectievelijk economische groei en wederopbouwinspanningen. De woningbouw zorgt voor een verwachte groei van 1,5% in 2025, ondanks knelpunten zoals grondtekorten en congestie van het elektriciteitsnet.
De vooruitzichten voor Polen zijn voorzichtig optimistisch, met een bescheiden groei na een aanzienlijke krimp in 2024. Stijgende bouwvergunningen en een sterkere orderportefeuille zorgen voor enige verlichting, maar de betaalbaarheid blijft een probleem. Turkije, dat nog steeds herstellende is van jaren van achteruitgang en een verwoestende aardbeving, blijft groeien, zij het in een trager tempo naarmate de wederopbouw vordert.
Infrastructuurontwikkeling blijft een lichtpunt en biedt overal in de EU consistente kansen. Vooral projecten in verband met de energietransitie, waterbeheer en digitale infrastructuur zijn sterk, ondersteund door technische activiteiten die wijzen op aanhoudende investeringen. Spanje en Polen zijn een voorbeeld van deze trend, met infrastructuurprojecten die profiteren van zowel de binnenlandse economische dynamiek als de steun van de EU.
Hoewel 2025 het begin markeert van herstel voor de Europese bouwsector, is de weg voorwaarts beladen met uitdagingen, waaronder arbeidsbeperkingen, betaalbaarheidsproblemen en regionale verschillen. Toch legt de stijgende vraag naar duurzaamheidsgerichte renovatie en essentiële investeringen in infrastructuur een basis voor geleidelijke vooruitgang.
Meer informatie:
ING
www.think.ing.com