Een circulaire economie, circulair design, zelfs circulaire koffiebekers: er is een nieuw buzzword in touw. Maar wat houdt het eigenlijk in en waarom zijn nog niet alle meubels circulair? Elle Decoration geeft antwoord op deze vraag.
Foto ter illustratie: Dreamstime.
Complexiteit van Materialen: Meubels bestaan uit diverse materialen zoals hout, schuim en textiel, vaak gecombineerd binnen één product. Niet alle materialen kunnen eenvoudig gerecycled worden zonder waardeverlies. Bijvoorbeeld, hout kan downcyclen bij hergebruik tot spaanplaten, terwijl schuim en textiel vaak lastig te recyclen zijn vanwege hun gemengde samenstellingen.
Technologische Beperkingen: Het sorteren en scheiden van materialen is een technologische uitdaging. Veel recyclingsystemen zijn niet geavanceerd genoeg om complexe materialen zoals gemixte textielvezels efficiënt te verwerken. Dit beperkt het hergebruik en leidt tot lage recyclingpercentages voor materialen zoals plastic en textiel.
Kwaliteitsverlies bij Hergebruik: Hergebruikte materialen presteren vaak minder goed dan nieuwe materialen. Bijvoorbeeld, gerecycled plastic heeft variabele eigenschappen door verschillende kunststofmixen en lijmsoorten, wat de betrouwbaarheid en duurzaamheid van het eindproduct kan beïnvloeden.
Economische en Energiekosten: Het recyclen van materialen vereist energie en kan economisch onrendabel zijn, vooral wanneer het resultaat niet dezelfde kwaliteit heeft als nieuw materiaal. Hierdoor worden sommige materialen minder vaak gerecycled dan gewenst.
Industriële Praktijken en Wetgeving: Traditionele productieprocessen zijn gericht op lineaire modellen van productie en consumptie, waarbij afvalontwikkeling wordt geaccepteerd. Een verschuiving naar circulaire ontwerppraktijken vereist niet alleen technologische vooruitgang, maar ook wettelijke stimulansen zoals de Uitgebreide Producentenverantwoordelijkheid (UPV), die producenten verantwoordelijk stelt voor de levenscyclus van hun producten.
Bron: Elle Decoration