'Hoewel ik dus, dankzij de op mijn achttiende doorstane gekte, een eenvoudig en tevreden leven leid, vliegt de huidige waanzin me soms aan. Op zulke momenten wandel ik naar IKEA op de meubelboulevard tegenover mijn flat. Peinzend staar ik uit het raam van het IKEA-restaurant, ondertussen gratis koffie slurpend. Wanneer je een Familycard – een soort bonuskaart – bezit, haal je bij binnenkomst een kopje dat steeds opnieuw mag worden gevuld.' Dat schrijft Raymond Taams in een opiniestuk op de site van BNNVARA.
Hij vervolgt: 'Feitelijk machteloos zijnde overleef ik jaar in jaar uit, altijd met het IKEA-restaurant als geestelijk basiskamp. Vanmorgen dacht ik er na over het verschil tussen scheppen en ordenen. Schrijven wordt bijvoorbeeld als scheppende activiteit gezien, maar zelfs wanneer ik ddcewcuwehcweucbwehxqycxewdcdsdeefvf typ, orden ik slechts wat letters van het alfabet op een bepaalde manier, zij het nogal intuïtief.
Vierentwintig uur vooruitdenken is het ordenen van ervaringen en opties tijdens een staakt-het-vuren met de tijd. Toch hoop ik ooit grote poëzie te scheppen vanuit het IKEA-restaurant.'
Lees hier het complete artikel.