Tacchini brengt de in 1972 ontworpen Le Mura sofa van Mario Bellini opnieuw uit, een modulair zitsysteem dat zich in duizend verschillende gedaantes kan vertonen, zonder ooit zijn ziel te verliezen.
Met dit project vervolgt het merk zijn weg van herontdekking en opwaardering van de grote designklassiekers, begonnen met de heruitgaven van Achille en Pier Giacomo Castiglioni, Gianfranco Frattini, Tobia Scarpa, Gastone Rinaldi, Carlo De Carli en Martin Eisler.
Tacchini vervolgt zijn weg van herontdekking en opwaardering van grote designklassiekers, projecten die buiten elke logica van modes en trends staan, maar zo krachtig zijn dat ze op natuurlijke wijze een stijl bepalen.
Vijftig jaar na de creatie van het origineel wil de heruitgave van Le Mura niet alleen een archieftekening met een tijdloze esthetiek terug op de markt brengen, maar ook een herinterpretatie van het voorwerp voorstellen, in vier handen gecreëerd met zijn meester.
Geïnspireerd door de stadsmuren die oude steden omringden en die bestonden uit grote vierkante keien, blijkt het karakter van Le Mura uit zijn naam: een sofa samengesteld uit gevormde modules, gecombineerd in oneindige configuraties. Een ontwerp dat een van de hoogste formele en functionele concepten vindt in modulariteit, de zitelementen komen in feite samen in een theoretisch oneindig proces, zonder ooit een stilistische signatuur te verliezen.
Met behoud van de oorspronkelijke esthetiek heeft Tacchini het ontwerp aangepast aan de hedendaagse productietechnologie, door gebruik te maken van de laatste generatie productietechnieken: de belangrijkste ingreep is het gebruik van performante en hedendaagse materialen, die het comfort van de zetel verbeterd hebben, waardoor hij bijzonder uitnodigend is geworden.
De Le Mura sofa van Mario Bellini benadrukt de roeping naar comfort, die al voelbaar is in het zachte ontwerp, en wordt een eigentijdse cult dankzij kleine maar belangrijke details, zoals de gespen en zichtbare scharnieren in koper en nikkel.
Over het geheel genomen is het resulterende ontwerp vrij van tijdsbeperkingen, voortdurend actueel en zeer aanpasbaar aan de meest uiteenlopende huiselijke omgevingen. Deze benadering van de discipline is niets nieuws voor Bellini, die altijd al een radicale visie heeft gehad op de rol van design bij het definiëren van ruimtes en functies.
Door het meubilair te vergelijken met de architectonische elementen die de stedelijke omgeving definiëren als een ononderbroken lijn van assemblage van functies, vat Bellini design op als een ecosysteem van betekenissen die met efficiënte oplossingen reageren
aan de behoeften van het leven, die de menselijke en relationele component ondersteunen waarvan objecten dragers worden. Volgens deze logica moet de wooncultuur haar fundamenten niet baseren op de vluchtige logica van trends, maar wordt zij een stem voor de collectieve waarde van design.
Bron: archiproducts.com