William van der Beek uit Heerde is niet alleen vrijwilliger bij brandweerkorps Heerde, maar ook eigenaar van meubelmakerij en stoffeerderij Doelbeek Interieur. "Ik heb me jaren geleden al verdiept in de brandveiligheid van meubilair. Wat ik mij ten zeerste afvraag is welke goede alternatieven er zijn in plaats van brandvertragers in schuim die overigens niet eens goed hun werk doen, maar wel ongezond zijn. En met goed bedoel ik materialen die niet alleen een bepaalde brandvertragendheid hebben, maar ook zeker goed verwerk- en betaalbaar zijn. Zijn die er echt?! Ik heb allerlei experimenten gedaan, maar tot heden niets kunnen ontdekken die alle eigenschappen heeft", concludeert Van der Beek, die reageert op het artikel 'De grote groep meubelfabrikanten doet eigenlijk nog niets met brandveiligheid' dat Wonen360 afgelopen vrijdag publiceerde.
William van der Beek is eigenaar van meubelmakerij en stoffeerderij Doelbeek Interieur.
Volgens William van der Beek is er nog een ander probleem: de regelgeving. "Op een (passagiers)schip, in hotels of zorgcentra zijn er veel regels omtrent brandbare materialen. Vaak gaat dit over bouwconstructies en gebruikte materialen, misschien ook nog over de toegepaste gordijnstoffen. Maar over gestoffeerde meubels wordt eigenlijk niets gezegd. In de thuissetting geldt dat ook, dat er geen verplichting is voor fabrikanten om een meubel brandveilig uit te voeren. Nu steeds meer ouderen langer thuis wonen, wordt de nood wel hoger om een veiliger binnenklimaat te regelen.
Eerlijk gezegd ben ik zelf van het onderwerp afgestapt", geeft William toe. "Ik heb het idee dat de brandweer wacht op initiatief vanuit het bedrijfsleven."
Jan-Wout Hulstein van Asiades met dochter Nikki de Jong van House of Sakk (HOS).
Volgens Jan-Wout Hulstein van meubelfabrikant Asiades, met vestigingen in Azië en Nederland, doet zijn bedrijf "al tig jaren" FR (fire retardant) op meubelen. Er zijn er grofweg twee types brandvertragende schuimen die binnen het bedrijf gebruikt worden. "De ene is zelfdovend; als je de brandhaard weghaalt, dan dooft het vuur. De andere is dat wanneer je een brandende sigaret op het materiaal legt, dit geen vlam vat. Een en ander gaat vaak wel wat ten koste van comfort."
"In het Verenigd Koninkrijk (Engeland, Schotland, Wales en Noord-Ierland) is het verplicht dat het materiaal brandvertragend is, in Californië ook, maar minder streng", haalt Hulstien twee voorbeelden aan. "Het VK is streng, daar geldt wel een tweedeling: consumentengoederen enerzijds en producten voor de horeca anderzijds. Hier wordt streng op gecontroleerd, door simpelweg producten in de fik te steken. Als je willens en wetens fout zit, wordt dit beschouwd als een misdaad. Je moet als leverancier controle hebben dat het schuim en de stof getest zijn. Heb je hiervoor geen bewijsmateriaal, dan heb je echt een probleem. Moet je alle meubelen die je hebt geleverd (van dat type) terughalen en de kosten hiervoor dragen.
De meerprijs van het brandvertragend maken van materialen is iets van 10%, maar bij ons gaat dat in volle blokken."
Wat de regelgeving betreft, is er in Nederland weinig geregeld, geeft Jan-Wout Hulstein toe. "Wel komt deze steeds vaker voor bij projecten. Voor cruiseschepen is de hoogste brandvertragendheid nodig; naast stof en schuim moet je dan met een interliner werken, dat tussen schuim en stof wordt geplaatst en die extra brandvertragend werkt. Met leer hoeft niets te gebeuren, dus alleen het schuim moet bewerkt worden. Stof kun je een behandeling in de garen meegeven. Of een backcoating geven, hetgeen de soepelheid van de stof niet ten goede komt", weet hij uit ervaring. "Ik verwacht overigens niet dat dit in Nederland voor consumenten wordt ingevoerd. Projectmatig is het denk ik wel een goede zaak."
Directielid Maurits van der Lande van Lande Group.
Volgens Maurits van der Lande, mede-eigenaar van Lande Group, speelt een meubelfabrikant die de productie in eigen beheer heeft, al volop in op het brandveilig maken van meubelen. "Wij kunnen ons vormschuim brandvertragend maken. Dit moet bijvoorbeeld voor landen als het VK. Echter klopt het dat steeds meer landen daarop terugkomen, omdat milieuaspecten steeds belangrijker worden.
Daarnaast zou je bij bepaalde producten een vlamvertragende 'tussenhoes' kunnen gebruiken. Of de stoffen kunnen brandvertragend worden gemaakt.
Het is wat de klant en/of overheid wilt, want alles heeft zijn voor- en nadelen. Maar wij kunnen het als Lande Group en doen het dus wel."
Wat de regelgeving betreft zou er juist vanuit de EU een eenduidige lijn met certificering moeten komen, is Maurits van mening. "Nu hebben de Duitsers, Engelse, Franse etc. allemaal eigen richtlijnen en daaraan verbonden certificeringen.
Zoals gezegd moeten alle meubels in het VK brandvertragend zijn. De Fransen zijn hier volgens mij ook al mee bezig. Verder is er verschil per project en per klant. Maar nogmaals, als Lande Group kunnen we er gewoon aan voldoen, ook als het om gestoffeerde meubels gaat", benadrukt hij.
Reageren? leo@wonen360.nl