Algemeen directeur Jan Meerman had onlangs een webinar met afgevaardigden van vier banken om met retailers in gesprek te gaan over hun bereidheid te helpen met ondersteuningskrediet voor het midden- en kleinbedrijf. Daarbij moest hij naar eigen zeggen op zijn tong bijten. Dat meldt hij in zijn wekelijkse rubriek 'De week van Jan Meerman'.
Ondernemers gaven tijdens de webinar aan dat ze onvoldoende het gevoel kregen te worden geholpen en bankiers bleven beweren dat dit toch echt wel het geval was. Vervolgens stelde Meerman de volgende vraag:
"Ook in de non-food retail hoor ik veel ondernemers klagen over banken die met de mond belijden dat ze woord houden en wel krediet geven, maar dat in de praktijk niet doen. Ze vragen zekerheden tot in het oneindige en de meeste aanvragen worden afgewezen. Terwijl deze kredietaanvragen ook nog eens gedaan zijn onder de witte vlag van de BMKB-C-regeling van het Rijk. Met andere woorden; het ministerie van Economische Zaken staat garant voor 70 procent van het schuldbedrag. Toch wordt in onze achterban slechts 1 op de 10 kredietverzoeken gehonoreerd. Wie spreekt hier nu de waarheid?'
Het antwoord dat Meerman kreeg, kon hem niet bevredigen. De bankiers gaven aan dat er voldoende krediet wordt gegeven. Tienduizenden ondernemers zijn geholpen voor miljarden euro’s. Weliswaar waren er in de eerste weken opstartproblemen, maar daarna is de kredietverstrekking voortvarend opgepakt. Meerman: "Echter banken hebben een zorgplicht. Namelijk, als een ondernemer een lening wil aangaan die de bank riskant vindt, is het de taak van de bank om de ondernemer hiervoor te behoeden.
Fraaie boel, dacht ik. Dus de zorgplicht van de bank wordt niet uitgelegd als het zich ontfermen over een klant, waarmee je vaak een jarenlange relatie hebt en de cijfers tot aan de coronacrisis in blakende staat verkeerden, maar als voorzorgsmaatregel om een ondernemer tegen risico’s te beschermen. Is dat niet de omgekeerde wereld? Moet je de ondernemer niet laten ondernemen en is het niet de taak van de bank om in dezen gevolg te geven aan de oproep van het kabinet om de ondernemer te helpen met de financiering van een bedrag waarmee de onderneming door de crisis wordt geholpen en mogelijk financiële pijn voor de bank is geminimaliseerd, omdat de staat garant staat? De belastingbetaler dus. U. Ik. Dezelfde mensen die ervoor hebben gezorgd dat banken als ABNAMRO, ING en SNS konden overleven in de crisis van 2008."
Meerman besloot deze gedachten niet in het webinar te delen, maar voor een later tijdstip te bewaren. "Want als het echt zo is, banken die er alles aan doen om ondernemers te helpen, moeten die feiten eerst op tafel", stelt Meerman. "Dus herhaalde ik de vraag: '1 op de 10 ondernemers uit onze achterban is geholpen met een bankkrediet onder de BMKB-C-regeling. 9 op de 10 verzoekers heeft dus nul op het rekest gekregen. Hoeveel procent van de aanvragen die u heeft gekregen zijn nu gehonoreerd? Is dat 10 procent?'
Ik wacht nog steeds op antwoord. Zelfs een brief met dezelfde vraag aan de directies van de Nederlandse grootbanken blijft onbeantwoord, terwijl het leeuwendeel van de retailers uit mijn achterban aan hun lot wordt overgelaten. Extra schrijnend; niet zelden door banken waar ze al jarenlang een ‘gewaardeerde’ klant waren en nu onder de knoet van bijzonder beheer komen te vallen.
Uit nood heeft INretail daarom bmkb@inretail.nl bedacht, zodat ondernemers hun feitelijk te checken verhaal kwijt kunnen. Ondertussen zou je wensen dat er een wet openbaarheid bestuur voor banken zou komen en ze als de wiederweerga hulp gaan bieden.
De staat is immers nauw bij ze betrokken", besluit Meerman zijn column op INretail.
Reageren? leo@wonen360.nl
