Volgens Fa Quix, directeur-generaal van Fedustria (de Belgische beroepsvereniging van bedrijven uit de textiel-, hout- en meubelindustrie) mag Duitsland wel wat meer Europees worden. Landen als Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk staan meer open voor import dan onze oosterburen. “Want ook voor onze textiel-, hout- en meubelindustrie is het grootste land van de EU niet onze belangrijkste afzetmarkt.
Dat is Frankrijk, dat qua bevolking en BBP zo’n kwart kleiner is dan Duitsland. En voor het belangrijke productsegment van het interieurtextiel is het Verenigd Koninkrijk de eerste afzetmarkt”, meldt Quix in een blog op de site van fedustria.be.
Fa Quix, directeur-generaal van Fedustria.
“Dat Duitsland pro Europa is, wordt echter niet altijd in daden omgezet. Herinnert u zich de onverzettelijkheid van Duitsland bij de Griekse crisis van enkele jaren geleden? Voor Duitsland ging het meer om het redden van de Duitse banken dan om het rechttrekken van de Griekse economie. Een meer soepele houding had Griekenland er allicht sneller bovenop gebracht. Natuurlijk had en heeft Griekenland zijn problemen in de eerste plaats aan zichzelf te wijten, laat daar geen misverstand over bestaan. Maar een land in recessie nog harder doen bezuinigen, heeft de problemen daar alleen maar doen verergeren. Nu nog ligt het Griekse welvaartspeil zo’n 25 % onder het peil van vóór de Grote Recessie, tien jaar geleden”, weet Quix.
Meer importeren
Wat had Duitsland kunnen doen? Volgens Quix meer importeren uit dat land. “Al was het maar door de consumptie in Duitsland aan te zwengelen. Het land gaat er wel prat op exportkampioen te zijn, met een recordhandelsoverschot, maar de import volgt onvoldoende. Onder andere door de flauwe consumptie. Het extreem hoge Duitse handelsoverschot is zelfs president Trump opgevallen.”
Naar de mening van de directeur-generaal van Fedustria is er meer. “Dat overschot komt deels ook door een soms vakkundige afscherming van de markt. Afscherming? Is er dan geen een gemaakt Europa, geen ‘single market’? Nemen we de nieuwe Duitse reglementering voor verpakkingsafval voor elektrische apparaten waar bv. zetels en relaxen onder vallen, de zogenaamde ‘uitgebreide producentenverantwoordelijkheid voor elektrische apparatuur’. Voor niet-Duitse bedrijven is het onmogelijk om zich te laten registeren bij de Stiftung EAR. Of het Duitse streven om Europese regelingen voor bijvoorbeeld bouwproducten (CE-markeringen) te omzeilen door het invoeren van nieuwe, afwijkende regeltjes en normen, ook al werd het land reeds teruggefloten door het Europese gerechtshof. Zo genieten onze Duitse concurrenten van afscherming van buitenlandse leveranciers zoals wij.”
Lippendienst
“Waarom stelt Duitsland als grootste consumentenmarkt van Europa maar 9% voor van onze meubelexport”, vervolgt hij, “terwijl het ‘chauvinistische’ Frankrijk een aandeel heeft van liefst 42%? Ligt het aan ons aanbod? Flauw excuus. Of zou de houding en structuur van de Duitse meubelhandel er misschien voor iets kunnen tussen zitten? Nochtans verwelkomen wij graag alle Duitse inkopers op de Meubelbeurs Brussel om het Belgisch meubelaanbod ten volle te komen ontdekken.
Duitsland mag dus wat meer Europees worden. Lippendienst alleen volstaat niet. Nu ‘Europa’ in woelige wateren is terechtgekomen, is het ook hoog tijd dat de leidende economie van de EU ook écht haar verantwoordelijkheid neemt. In daden dan”, besluit Fa Quix.